Wyobraź sobie spokojny poranek. Pijesz kawę, słuchasz radia, idziesz z psem na spacer. Nagle dzwoni telefon, który odbiera Twoja partnerka. Jej mina mówi, że coś jest nie tak. Słyszysz strzępki rozmowy: ale jak to Piotrek nie żyje, przecież siedzi tu ze mną!
Tak, tak, to prawdziwa historia. W ten sposób pewien mężczyzna dowiedział się, że został uznany za zmarłego. Pech chciał, że od dawna nie utrzymywał bliższego kontaktu z rodziną.
Kiedy więc zadzwoniono do jego ojca ze szpitala z informacją, że syn zmarł, ojciec nie zastanawiając się długo, odebrał kartę zgonu i udał się do Urzędu Stanu Cywilnego, gdzie ten zgon zgłosił. Na tej podstawie sporządzono akt zgonu pana Piotra.
Omyłkowe uznanie za zmarłego
Jak to się stało? Do szpitala przywieziono z Izby Wytrzeźwień pacjenta o nieznanej tożsamości. Na chwilę odzyskał on przytomność i wówczas powiedział, że nazywa się Piotr X.
Na tej podstawie, w oparciu o wewnętrzny system informatyczny szpitala, mężczyźnie temu przypisano dane osobowe naszego pana Piotra. Gdy pacjent zmarł, wystawiono kartę zgonu, w której uwzględniono dane osobowe p. Piotra. Po śmierci pacjenta zadzwoniono do ojca bohatera tego artykułu i … dalszy ciąg już znacie.
Ile było problemów z odzyskaniem tożsamości, nie warto nawet wspominać. Ile było problemów z załatwianiem codziennych spraw, tym bardziej wspominać nie warto. Wyobrażasz sobie jak w takiej sytuacji załatwić sprawę w urzędzie? A w banku? A wyjaśnianie sytuacji w ZUS, gdyby w tym czasie złożyć wniosek o wypłatę zasiłku? Dramat.
Akt zgonu ostatecznie unieważniono. Całość procedur trwała ok. 8 miesięcy.
Naruszenie dóbr osobistych
Sprawa oczywiście trafiła do sądu. Pan Piotr pozwał Szpital o ochronę dóbr osobistych. Domagał się m.in. 100 tys zł. zadośćuczynienia i przeprosin w gazecie.
Sądy obu instancji uznały, że rzeczywiście w sprawie doszło do naruszenia dóbr osobistych. Jakich? Przede wszystkim wolności p. Piotra rozumianej jako wolność dysponowania swoją osobą oraz niezależność i swoboda w podejmowaniu decyzji zgodnie z własną wolą. Dodatkowo Sąd Apelacyjny uznał, że doszło także do naruszenia dobra osobistego w postaci zdrowia, bowiem po zaistnieniu pomyłki co do osoby zmarłego, stan zdrowia pana Piotra uległ pogorszeniu.
Jakie środki ochrony przyznały sądy? Ostatecznie 25 tys zł. zadośćuczynienia oraz zobowiązanie Szpitala do skierowania do p. Piotra pisemnego oświadczenia o treści:
“W związku ze stwierdzeniem przez Szpital Miejski Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w S. Pańskiego zgonu oświadczamy, że było to wynikiem pomyłki ze strony Szpitala co do osoby, która zmarła. W istocie zgon dotyczył innego pacjenta o tożsamym imieniu i nazwisku. Szpital wyraża ubolewanie z powodu zaistniałej pomyłki i przeprasza Pana za wszystkie wynikłe z powyższego faktu niedogodności”
Takie sprawy, wbrew pozorom, zdarzają się co jakiś czas. W podobnej sprawie w Warszawie, sąd zasądził 15 tys zł. zadośćuczynienia na rzecz osoby omyłkowo uznaną za zmarłą i zobowiązał pozwanych do skierowania pisemnych przeprosin.
Nigdy nie wierzcie, gdy ktoś mówi, że prawo jest nudne 🙂
Do usłyszenia!
***
Opłata od pozwu o ochronę dóbr osobistych
Zadośćuczynienie za naruszenie dóbr osobistych
Z okazji Świąt Wielkanocnych życzę Wam wszystkim tego, co najlepsze i najprzyjemniejsze dla Was, rodzinnej atmosfery, szczęścia w życiu osobistym i zawodowym, pogody ducha i chwili wytchnienia.
