Zniewaga – przykłady

Prawnicze rozważania to nie jest to co Czytelnicy bloga lubią najbardziej. Prawda?

Analiza poczytności postów na blogu prowadzi do wniosku, że największą popularnością cieszą się artykuły dotyczące konkretnych przykładów z orzecznictwa.

„Zniesławienie – przykłady”  to najczęściej wyświetlany obecnie wpis na blogu. Dziś więc kilka przykładów wyroków skazujących dotyczących przestępstwa zniewagi.

Jak odróżnić zniesławienie od zniewagi?

To temat rzeka, darujmy więc sobie tutaj szczegółowe jego omawianie (chociaż z pewnością jest to dobry materiał na odrębny artykuł). To co trzeba wiedzieć, to przede wszystkim to, że przy przestępstwie zniewagi, w przeciwieństwie do zniesławienia, niemożliwe jest przeprowadzenie dowodu prawdziwości zniewagi.

Wypowiedzi znieważającej nie można więc zweryfikować w kategoriach prawdy czy fałszu. Najczęściej bowiem zniewaga to wypowiedź słowna, polegająca na użyciu słów powszechnie uznanych za obelżywe, obraźliwe, wulgarne czy ośmieszające.

Może to być też gest np. oplucie kogoś, pokazanie środkowego palca.

Co to jednak oznacza w praktyce?

Mówiąc najprościej – jeśli nazwiemy kogoś „idiotą” to tego typu wypowiedzi nie da się zweryfikować jako prawdziwej bądź nie.

Nie ma bowiem kryteriów, które by rozróżniały czy ktoś tym „idiotą” jest, czy też nie. Taka wypowiedź może być więc zakwalifikowana jako zniewaga tj. przestępstwo z art. 216 k.k.

Jeśli zaś powiemy, że X przyjmuje na prawo i lewo łapówki, możemy obiektywnie sprawdzić, czy rzeczywiście X te korzyści majątkowe przyjmuje.

Tego typu wypowiedź może być kwalifikowana więc jako zniesławienie tj. przestępstwo z art. 212 k.k.

Do rzeczy!

>>> Co robić w przypadku, gdy jesteś ofiarą cyberprzemocy? Przeczytaj artykuł: Cyberprzemoc a dobra osobiste

Zniewaga – przykłady

I.

Oskarżeni X i Y zostali uznani za winnych tego, że w piśmie z dnia 16 listopada 2015 r. sporządzonym we W. skierowanym do oskarżyciela prywatnego Z, wzywając oskarżyciela prywatnego do „zachowania zwykłej przyzwoitości”, opisując jego zachowanie jako „zupełne zdziczenie” i ” nieprzyzwoite” oznajmili mu w istocie, że jest nieprzyzwoity i zdziczały, czym znieważyli go działając w zamiarze aby zniewaga dotarła do oskarżyciela prywatnego, oraz że oskarżony X w piśmie z dnia 31 sierpnia 2015 r. sporządzonym we W. skierowanym do oskarżyciela prywatnego Z, oświadczając oskarżycielowi prywatnemu, że „trzeba włączyć rozum i zasady przyzwoitości” oznajmił Z, że nie myśli i jest nieprzyzwoity, czym znieważył go działając w zamiarze aby zniewaga dotarła do oskarżyciela prywatnego, czym oskarżeni zrealizowali znamiona czynów z art. 216 § 1 k.k;

II.

Pani X została uznana za winną tego, że na portalu F. w krótkich odstępach czasu w okresie od 5 lutego 2016 r. do 24 maja 2016 r. i wykonaniu z góry powziętego zamiaru wielokrotnie publicznie znieważała Pana Y określając, że postępuje prostacko, rozkrada powiat, jest nikim, nazywając go kawałem robaczywego grzyba, burakiem, zarzucając mu chamstwo, określając że mu smród z butów wychodzi, zarzucając, ze jest manipulantem, kłamcą i cwaniakiem oraz błaznem, pomawiając go o takie postępowanie i właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej oraz narazić na utratę zaufania potrzebnego do zajmowania stanowiska Starosty  tj. o przestępstwo z art. 212 § 2 k.k. w zw. z art. 216 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

III.

Pani X została uznana za winną tego, że:

1. w bliżej nieustalonym czasie, ale nie wcześniej niż w dniu 1 sierpnia 2015 r. i nie później niż w dniu 1 lutego 2016 r. roku w miejscowości K., znieważyła Panią Y nazywając ją „tirówką”, ” kur..” i „złodziejem,” czym wyczerpała dyspozycję art. 216 § 1 k.k.,

– w bliżej nieustalonym czasie, ale nie wcześniej niż w dniu 1 sierpnia 2015 r. i nie później niż w dniu 1 lutego 2016 r. roku w miejscowości K., znieważyła małoletnią Z.  nazywając ją ” kur..”, czym wyczerpała dyspozycję art. 216 § 1 k.k.,

– w bliżej nieustalonym czasie, ale nie wcześniej niż w dniu 1 sierpnia 2015 r. i nie później niż w dniu 1 lutego 2016 r. roku w miejscowości K., znieważyła małoletniego H. nazywając go ” bękartem”, czym wyczerpała dyspozycję art. 216 § 1 k.k.

>>> Kiedy może dojść do naruszenie dóbr osobistych zatrzymanego przez policję? Godność osoby zatrzymanej

IV.

Pan X został uznany za winnego tego, że w okresie od 1 czerwca 2016 r. do dnia 28 lipca 2016 r. w miejscowości K., znieważał żonę słowami wulgarnymi i poniżającymi takimi jak „kur.., łajza, szmata, puszczalska”, czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

V.

Pan X został uznany za winnego tego, że w dniu 14 stycznia 2016 r. w miejscowości K.,  znieważył Panią Y, ten sposób, że napluł jej w twarz, tj. o czyn z art. 216 § 1 k.k.

VI.

Pan X został uznany za winnego tego, że znieważył P. G. słowami powszechnie uznanymi za obelżywe i wulgarne takimi jak „ Ty ch…, nieuku jeb…, gnido”, tj. o czyn z art. 216 § 1 k.k.

VII.

Pani X została uznana za winną tego, że  w G. w nieokreślonym dniu w czerwcu i w lipcu 2016 r. w krótkich odstępach czasu w rozmowie z Panem Y znieważyła go używając pod jego adresem słowa „palant” w zamiarze, aby zniewaga do niego dotarła, tj. występku z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

VIII.

Pan X został uznany za winnego tego, że znieważył Y w obecności dziennikarzy, mówiąc o nim „hochsztapler„, w zamiarze aby zniewaga ta dotarła do pokrzywdzonego, tj. przestępstwa określonego w  art. 216 § 1 k.k.

Zniewaga – przykłady: podsumowanie

Przykłady można mnożyć, myślę jednak, że wiesz już na czym polega przestępstwo zniewagi i czym różni się od zniesławienia. Oczywiście język polski  jest niezwykle bogaty. Są sformułowania o których nie śniło się filozofom, a ich kwalifikacja tj. określenie czy stanowią zniewagę czy zniesławienie może być bardzo trudna.

Ważny jest także kontekst wypowiedzi. W zależności od niego dane sformułowanie można kwalifikować jako zniewagę lub zniesławienie. Jeśli rzucamy obelgę „ty złodzieju” w zamiarze dokuczenia, poniżenia, to  zachowanie takie należy kwalifikować jako zniewagę.

>>> Czy warto skorzystać z możliwości porozumienia między stronami i zawarcia ugody? Sprawdź we wpisie: Ugoda sądowa – przykład realizacji

Jeśli jednak mówimy o kimś „X to złodziej” twierdząc, że X popełnił przestępstwo kradzieży, wówczas mamy do czynienia ze zniesławieniem.

Zarówno zniesławienie, jak i zniewaga to tzw. przestępstwa prywatnoskargowe, wymagające złożenia prywatnego aktu oskarżenia.

A jak ma się to do ochrony dóbr osobistych? Oczywiście Twoje dobre imię, godność osobista podlega ochronie. Swoich praw zawsze możesz dochodzić na drodze postępowania cywilnego. Tutaj pisałam o pozwie o zniesławienie, a prawidłowo pozwie o ochronę dóbr osobistych.

Jeśli zostałeś zniesławiony lub znieważony a swoich praw chcesz dochodzić przed sądem, co do zasady nie musisz  ograniczać się do drogi postępowania karnego.

Możesz złożyć prywatny akt oskarżenia w sprawie o zniesławienie/znieważenie lub pozew o ochronę dóbr osobistych np. dobrego imienia, godności osobistej. 

Możesz złożyć jedno i drugie, przepisy tego nie zabraniają, jednak takie sytuacje zdarzają się stosunkowo rzadko. Zwykle Klienci decydują się na jeden rodzaj postępowania.

Na koniec pytanie, które ostatnio słyszę coraz częściej – co więc wybrać? A to już zależy od konkretnych okoliczności danego przypadku 🙂

Agnieszka Wernik
adwokat

***

Caroline Derpienski i 50 milionów na cel społeczny?

Echa afery z udziałem Caroline Derpienski i Katarzyny Nosowskiej nie milkną.

Zapowiedziany pozew przeciwko Katarzynie Nosowskiej za rzekomą parodię celebrytki, opiewający na 50 mln złotych, robi wrażenie.

Na wrażeniu jednak pozostanie, gdyż taka kwota w procesie o ochronę dóbr osobistych, jest praktycznie nie do uzyskania. Przynajmniej w Polsce [Czytaj dalej…]

***

Zobacz także:

• Zniesławienie – przykłady
• Zniesławienie a zniewaga – różnice.